از دلایل ریزش مو می توان به تغییرات هورمونی، خراش یا صدمه دیدن مو اشاره کرد؛ همچنین برخی از پیازهای مو فاز رشدی کوتاهتری دارند، در نتیجه دسته های مویی نازکتر و کوتاهتری می سازند. موهای شما دائما در چرخه رشد و استراحت قرار دارد که این چرخه ها در افراد مختلف،  متفاوت می باشد. اما بطور کلی فاز رشد موی کف سر که آناژن (anagen) نامیده می شود، معمولا ۲-۳ سال طول می کشد. در طول این دوره موها کمتر از یک سانتی متر در هر ماه رشد می کنند.  فاز استراحت که تلوژن (telogen) نامیده می شود، معمولا ۳-۴ ماه طول می کشد. در انتهای فاز استراحت، مو ها ریزش می کنند و و در همین محل موهای جدید شروع به رویش می نمایند.

اغلب افراد در حالت طبیعی روزانه ۵۰-۱۰۰ موی خود را از دست می دهند؛ اما با داشتن حدود ۱۰۰۰۰۰ مو در کف سر، این میزان ریزش مو نباید سبب کم پشت شدن موی سر گردد.

افزایش سن به طور طبیعی سبب کم پشت شدن تدریجی مو می گردد. با وجود این چنانچه سرعت ریزش مو بیشتر از سرعت رویش مجدد آن باشد، یا زمانی که  موهای  جدید نازکتر از موهای از دست رفته باشند و یا موها بصورت پراکنده رویش کنند، ریزش مو می تواند منجر به طاسی گردد.

دریافت ناکافی پروتئین و آهن در رژیم غذایی  و داشتن تغذیه ای نادرست سبب ریزش مو می گردد. رژیم های غذایی غلط (Fad diets, crash diets) و بیماری های خاصی مانند اختلالات مربوط به خوردن می توانند سبب تغذیه نامناسب در شما گردند.

داروهای خاصی که برای درمان بیماری های مجرای گوارشی، آرتریت، افسردگی، مشکلات قلبی و فشار خون تجویز می گردند، ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد گردند. همچنین قرص های ضد بارداری ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد شوند.

بیماری هایی مانند دیابت و لوپوس ممکن است سبب ریزش مو گردند.

شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز ممکن است سبب ریزش مو گردند. تحت این شرایط فاز آناژن مو متاثر می گردد. بعد از قطع این درمان ها معمولا موهای شما شروع به رویش می کنند.

تغییرات هورمونی و عدم تعادل در هورمون ها سبب ریزش موی موقتی می گردد. تغییرات هورمونی به دلایلی مانند بارداری، زایمان، قطع قرص های ضدبارداری، شروع یائسگی، و کم کاری یا پرکاری تیروئید ایجاد می شود. در پی تغییرات هورمونی، ریزش مو ممکن است تا ۳ ماه به تاخیر بیافتد، همچنین رویش مجدد موهای جدید نیز ممکن است ۳ ماه طول بکشد. در طول بارداری، موها بطور طبیعی پرپشت تر و ضخیم تر می باشند. معمولا ۳ ماه بعد از زایمان ریزش مو اتفاق می افتد. چنانچه عدم تعادل هورمون ها بدلیل تولید اضافی تستوسترون باشد، سبب نازک شدن موها در قسمت تاج سر می گردد. با اصلاح عدم تعادل هورمون ها، ریزش نیز مو متوقف می شود.

مواد شیمیایی که برای رنگ کردن، دکلره کردن، و یا صاف کردن و فر کردن موقتی مو استفاده می گردند، چنانچه بیش از اندازه و یا به شیوه غلطی استفاده شوند، سبب آسیب به مو و شکننده شدن آن می گردند. استفاده بیش اندازه از سشوار نیز چنانچه به ساقه مو آسیب وارد گرداند، می تواند سبب ریزش مو شود.

عفونت هایی مانند قارچ ها می توانند به موها و پوست سرتان هجوم ببرند و سبب ریزش مو گردند. زمانی که عفونت ها درمان شوند، معمولا موها مجددا شروع به رویش می کنند. عفونت های قارچی معمولا با مصرف داروهای ضد قارچی، درمان می شوند.

نوعی بیماری روانی می باشد که در آن افراد تمایل زیادی به کشیدن موهای خود (از کف سر، ابرو و یا دیگر نقاط بدن) دارند. کشیدن مو از کف سر، سبب کم شدن مو در نقاط کمی از سر می گردد، و ممکن است تا مدتی پنهان بماند. علت این بیماری هنوز در دست تحقیق است و علت خاصی برای آن پیدا نشده است.