کاربرد طب سوزنی | در سال های گذشته نتایج مطالعاتی متعدد در مورد اثر ضددرد طب سوزنی در کلینیک های مقایسه ای در اکثر آنها بسیار مثبت و در عده ای دیگر امتیاز کمتری را برای درمان وتخفیف دردهای مزمن قائل بوده اند.

در این اواخر در برگزاری آزمونی،تاثیرات طب سوزنی در سه کلاس مختلف گروه مبتلا به دردهای مزمن نتایج بسیار واضحی را به دست اندرکاران تحقیق کننده ثابت کرد که:

کاربرد طب سوزنی

کلاس A :

گروهی از بیمارن بودند که در هیچکدام از افراد آن،اقدامات درمانی به عمل نیامده وفقط برای مقایسه در نظر گرفته شده بودند.
کلاس B :
گروهی از بیماران بودند که سوزنهای طب سوزنی را در غیر از محل نقاط اصلی آناتومیک موثر فرو می کردند.

کلاس C:
این گروه به دو دسته تقسیم شده بودند در عده ای سوزن ها را به صورت پلاسبو به وسیله یک دستگاه مخصوص Tensکه برق نداشته و خاموش شده بود،سوزنها به وسیله نوار چسبی در محل های نقاط طب سوزنی در حالی که به داخل پوست فرو نکرده بودند چسبانده شد که در سطح پوست قرار داشتند.

کاربرد طب سوزنی

عده دیگر گروه C سوزن های طب سوزنی در محل های آناتومیک و حقیقی بسته به نوع درد بیماری ها استفاده شده بود(طب سوزنی کلاسیک).دسته اول گروه C که پلاسبو و سوزن ها در پوست بدن بیمار وارد نشده بود را باید یک طب سوزنی ساختگی و مصنوعی در نظر گرفت.

تکرار و تداوم متعدد این تحقیقات نشان داد که در بیماران گروه طب سوزنی ساختگی نتیجه درمانی ۳۳ تا ۵۰درصد و نتیجه درمانی گروه طب سوزنی حقیقی در حدود ۵۵ تا ۸۵ درصد بهبودی داشتند.

بعد از تجدید نظری که در این نوع مطالعات مقایسه ای توسطLowith وMachin به عمل آمد قانع شدند که تاثیرات درمانی طب سوزنی پلاسبو در حدود ۴۰درصد و گروه طب سوزنی اصلی ۷۰ درصد بیماران را شامل می شود.

چون ممکن بود استدلال فوق تا حدودی غیر واقعی جلوه دهد برای روشن نمودن بیشتر،یکبار دیگر روی ۱۲۲ بیمار مطالعه به عمل آمد این بار از مقایسه گروه های کلاسC نتیجه گرفتند که طب سوزنی حقیقی در ۵۵ تا۸۵درصد در بهبودی بیماران مبتلا به درد مزمن کمک کرده و در نتیجه تاثیر روش پلاسبو فقط ۳۰تا ۳۵ درصد بوده است که اختلاف درمانی قابل توجهی با همدیگر داشتند.

علاوه بر مطالعات روی کلاس هاA.B.C در اواخر تحقیقات روی دو گروه که یکی بیماران مبتلا به دردهای مزمن دریافت کننده طب سوزنی درمانی و گروه دیگر درمان معمولی استاندارد دارویی را دریافت می کردند نتیجه نشان داد که تاثیر ضددردی و درمانی طب سوزنی از تاثیر داروهای معمولی ضددرد استاندارد کارایی بیشتری داشته است.

کاربرد طب سوزنی

ولی در برخی مطالعات دیگر در گروه های مقایسه ای با دارو و طب سوزنی تشابه نزدیکی بین دو روش درمانی موجود بوده و اختلاف فاحشی در نتیجه درمان وجود نداشته است.باید در نظر داشت اغلب اثرات جانبی داروهای شیمیایی در بدن حتی تساوی اثرات این دو روش برای طب سوزنی که اغلب هیچ گونه عوارضی در بیمار برجای نمی گذارد موفقیت بسیار بزرگی به حساب می آید.

در آزمایشات گروه های A.B.C چون ممکن بود فقط در بخشی از گروهC که در آنها درمان کلاسیک طب سوزنی به عمل می آمده به طور همگانی احساسDeQiدر بیماران ایجاد نشده باشد با فعال کردن نرونهای ۳ و ایجادDeQiدر بیماران نتیجه تحقیق پس از ۴ تا ۸ ماه پیگیری درمان درصد بهبودی برابر ۸۵ تا ۹۰درصد را نشان داده است.

در ادامه تحقیقات مکرر و تجدید آزمایشات متعدد فوق این نتیجه به دست آمد که درمان با طب سوزنی در دردهای مزمن بهتر و موثرتر از پلاسبو کلاسCو دارویی می باشد.به عبارت دیگر در حالی که تاثیر تزریق مورفین در تسکین دردهای مزمن در حدود۷۰ درصد بوده ، تاثیر ضددردی طب سوزنی در اغلب موارد در بیماری های مزمن دردناک معادل یا بهتر از درمان دارویی با داروهای مسکن و ضد درد به اثبات رسیده است و به همین جهت با اطمینان بیشتری به عنوان روش انتخابی و موثر در بهبودی دردهای مزمن نباید طب سوزنی را از یاد برد.از طرف دیگر طب سوزنی اثرات درمانی نیز روی بیماری اصلی ایجاد کننده درد مزمن خواهد داشت.