هر گاه جریان انرژی در این کانال ها مسدود شود بدن انسان بیمار می شود ، هر گاه تعادل انرژی در کانال های مختلف به هم بخورد ، بیماری ایجاد می شود . حدود ۸۰۰ نقطه در بدن وجود دارد که بدن از طریق آنها به انرژی جهانی وصل می شود , وقتی بیمار می شویم یک سری از نقاط عملکردشان را از دست می دهند . بر اساس طب سوزنی بیماری زمانی ایجاد می شود که تماس ما با انرژی جهانی اطرافمان قطع می شود . اگر شما با دردی به متخصص طب سوزنی مراجعه کنید . او با معاینه شما تشخیص می دهد که کدام کانال انسداد دارد و با زدن سوزن در مسیر همان کانال ، آن را باز می کند و جریان انرژی را دوباره بر قرار می کند .

لغت طب سوزنی از دو لغت لاتین acus به معنای سوزن و لغت puncture به معنای فرو کردن مشتق می گردد . بنابراین لغت acupuncture به معنای سوراخ کردن با سوزن می باشد . همان طور که قبلا ً توضیح داده شد هدف طب سوزنی تنظیم و نرمال کردن جریان چی می باشد .تا یین و یانگ ( حالتهای مردانه و زنانه ) به حالت متعادل پویای خود بازگردند . هدف طب سوزنی برطرف ساختن علائم بیماری بوسیله درمان آنها می باشد . متخصص طب سوزنی می بایست دلیل اصلی بیماری را رفع نماید با پیشرفت پروسه درمان علائم بیماری نیز برطرف می گردند . البته یافتن دلیل اصلی بیماری مستلزم داشتن مهارت زیادی است . متخصص طب سوزنی می بایست وظیفه و نقش هر نقطه را بشناسد و تعامل آن با دیگر نقاط را نیز دریابد . سپس پس از تشخیص بیماری برای نحوه درمان برنامه ریزی می کند . یک متخصص با تجربه برای ایجاد توازن در جریان چی از حداقل سوزن ممکن استفاده می کند . اکثریت بیماران به ۱۰ تا ۱۵ سوزن نیاز دارند اما گاهی اوقات تنها یک سوزن هم کفایت می کند .

ابزارهای اولیه طب سوزنی تکه های تیز استخوان یا سنگ به شکل پیکانهای نوک تیز بودند . بعد ها از اشیاء تیز سفالی استفاده می شد . سوزنهای اولیه مورد استفاده در طب سوزنی از جنس بامبو یا استخوان بودند که نسبتا ضخیم تر بودند و فرو کردن آنها در بدن دردآور بود . علیرغم نداشتن اطلاعات در زمینه استرلیزه کردن قبل از قرن ۱۹ بسیار تعجب برانگیز است که طب سوزنی به ندرت موجب بروز عفونت می گردد . چرا که طب سوزنی سیستم ایمنی بدن که مکانیسم های حفاظتی بدن را افزایش می دهد را تحریک می کند .

با ورود عصر آهن و برنز نوع بعدی از سوزنهای مورد استفاده سوزنهایی فلزی بودند . با پیشرفت هنر متالوژی انواع مختلفی از سوزنها ساخته شد . سوزنهای اولیه از جنس آهن ، مس ، برنز ، نقره و طلا بودند . در آن موقع که neiching نوشته می شد ۹ نوع سوزن در طب سوزنی مورد استفاده قرار می گرفت . این سوزنها بسیار شبیه سوزنهای امروزی نازک و ظریف بودند و برای درمانهای روتین مورد استفاده قرار می گرفتند . سوزنهایی که سر پیکان دار داشتند برای خراش دادن نقاط استفاده می شدند .
سوزنهای کند و گرد برای طب سوزنی استفاده می شدند . برای برش دادن کورکهای باز و دمل ها از چاقوی های جراحی شبیه سوزن استفاده می شد. برای فرو کردن در مفاصل سوزنهای سنگین تر و بزرگتر در دسترس بود و زمانی که نقاط در عمق پوست قرار داشتند از سو.زنهایی با طول بیشتر و بلندتر استفاده می شد .
هنگامی که نیاز به محرک طولانی مدت داریم از سوزنهای کوچک به شکل پونز برای فرو کردن در قسمت گوش استفاده می کنیم . در صورتی که بیمار تب بالایی داشته و یا اینکه به کما رفته باشد برای ایجاد خونریزی از سوزنهای سه جهته استفاده می شود . خارج شدن چند قطره خون از نقاط طب سوزنی تب شدید را پایین می آورد و تشنج ها را متوقف می کند و بدون هیچ درمان دیگری در طی چند دقیقه به حالت هوشیاری بر می گردد . سرانجام برای ضربه زدن پوست در قسمت نقاط طب سوزنی از سوزنهایی که به نام سوزنهای هفت ستاره مشهورند استفاده می شود . این سوزنها اساسا ً برای درمان بیماریهای پوست ، کودکان ، افراد مسن و بیمارانی که از سوزن می ترسند کارایی دارد.

این سوزنها با مصارف گسترده برای هزاران سال تا اوائل قرن بیستم که فولاد ضد زنگ اختراع شد مورد استفاده قرار گرفتند .
بعضی از متخصصین طب سوزنی ادعا می کنند که سوزنهای ساخته شده از جنس طلا و نقره خاصیت های درمانی خاصی دارند . این سوزنها گران هستند و بنابراین اغلب دوباره تیز و صاف شده و مورد استفاده قرار می گیرند . متاسفانه پروسه تیز کردن سوزنها کاری سخت و وقت گیر است . بر طبق تجربیات خودم سوزنهایی که از جنس فولاد ضد زنگ هستند کارایی اشان به مانند سوزنهای دیگر است .
سوزنهایی که از دو فلز ساخته می شوند به مانند یک ترموکوپل عمل می کنند و جریان الکتریسته اندکی تولید می کنند . بنابراین دسته های بعضی از سوزنهای طب سوزنی از فلزاتی چون مس ، طلا و نقره ساخته می شود و خود سوزن از جنس فولاد ضد زنگ ( استیل ) ساخته می شود . دسته سوزنهایی که از جنس مس و نقره هستند در طول نگهداری و استفاده اکسیده می شوند و در نتیجه رسنانایی الکتریکی آنها را کاهش می دهد و باعث می شود برای تحریک الکتریکی قابل استفاده نباشند .